De Summer of Love golft van de Amerikaanse Westcoast naar deze contreien en de hippiecultuur breekt wereldwijd door. Slogans als ‘Flower Power’ en ‘Peace & Love’ zijn alom present. Jimi Hendrix, The Doors en The Beatles doen er met hun ‘All you need is love’ nog een schep psychedelica bovenop. Maar dé soundtrack voor de zomer vol liefde wordt geleverd door Scott McKenzie’s ‘(If you’re going to) San Francisco’ en het Britse Procol Harum met ‘A Whiter shade of Pale’. En laat het nu net die laatste band zijn die ze in Bilzen als absolute headliner verwachten. Het is Humo, dat de banden met het festival almaar nauwer aanhaalt, die het contract rond krijgt. Onder het motto ‘In Bilzen bloeit de beat’ organiseert het blad er ook een eigen tienershow: een hoop vaderlandse sterren draven op tijdens Humo’s allereerste Pop Poll. Anneke Soetaert, die de prijs voor ‘Beste Binnenlandse Zangeres’ krijgt, treedt ook op, maar de festivalgangers lusten geen pap van haar luisterliedjes en mikken tomaten en een kluit aarde naar het podium.
Heel wat liever gaat het eraan toe tijdens de ‘Love In’, een happening die – alweer – door Humo op poten wordt gezet. De Bilzenaars, die de voorbije jaren nochtans al heel wat kleurrijke figuren onder de bezoekers zagen passeren, kijken hun ogen uit terwijl een eindeloze stoet vlaamse bloemenmeisjes en –jongens voorbijtrekt. ‘Jazz Bilzen is hip, modern, jong, vrolijk, verrassend, artistiek verantwoord, gek en meeslepend’, noteert Johan Anthierens in De Post.
Het festival is op een mum van tijd uitgegroeid tot ‘the place to be’ en nergens anders staan pop- en rockbands, protestzangers, jazz- en bluesartiesten op hetzelfde podium. Vooral de affiche van vrijdag lokt veel volk: Armand en Boudewijn de Groot zijn populair, maar iedereen wil Procol Harum zien. De band geeft in Bilzen z’n allereerste liveconcert ooit. De reacties achteraf zijn gemengd: grandioos volgens de een, een overschreeuwde flop volgens de ander. Nog het meeste bericht de pers na afloop over de lange wachttijden tussen de concerten… De kwaliteit in Bilzen zit snor, er zijn gewoon te veel artiesten. Nochtans laat het publiek zich alles welgevallen: zelfs de ballet- en cabaretgroepen (met onder andere Herman Van Veen) die in het stadscentrum doorlopend te zien zijn, oogsten bijval.
Op het podium op de Borreberg op vrijdag 25 augustus 1967:
The Scrub
The Samo Reds
Joske Harris
Samantha
Brian and the Guess Who
The Strangers
The Mods
Lode de Ceuster
Andy & Jill
Fabien Collin
Endatteme Jug-band
Adams Recital
Armand
Vin Cardinal & His Queens
Wannes van de Velde
The Pebbles
Boudewijn de Groot
Ferre Grignard
Procol Harum
Op het podium op de Borreberg op zaterdag 26 augustus 1967:
The Living Kick Formation
Roland
The Free Sound Community Singers
The New Space Art Company
The Lymf Quartet
Combo Blue Moon
Tio Marcel Bernasconi
Eddy Edminston Quartet
Charlie Huls
Dr. Larusse Band
Trio Staf Demol
The Green Briar Skiffle Group
The Mike Zinzen Band
The Ready Jazz Band
The Joost Geeraerts Quartet
The Frans Pelgrims Quartet
Hans van Beers
Op het podium op de Borreberg op zondag 27 augustus 1967:
geselecteerde amateurensembles
Quartet Henny Vonk
Lloyd Miller Trio
The Turning Jazz Quartet
Robert Jeanne Quartet
Cotten City Jazz Band
BRT-big band
Stella Banks & Peter Trunk Trio
Stuff Smith & Lloyd Miller Trio
Tsjechische All Stars & Jan Hammer
Dave Pike & Al Jones Trio
Jeanne Lee & BRT-big band
Dutch Swing College Band
Jeanne Lee & Al Jones Trio
Ingfried Hoffmann Trio
Dakota Stanton & Al Jones Trio
Zoot Sims en Al Cohn & Lloyd Miller Trio
Cultuur
Vrijetijdscentrum De Kimpel
